Sprawy kancelaryjne

Chrzest

Chrzest powinien się odbyć w kościele parafialnym w najbliższych miesiącach po urodzeniu dziecka. Chrzest zgłaszają rodzice dziecka.
Warunki udzielania chrztu:
  • Sakrament chrztu jest udzielany dzieciom, których rodzice mieszkają na terenie naszej parafii; (osoby spoza parafii, które chciałyby ochrzcić dziecko w naszym kościele, powinny przedstawić zgodę na chrzest wydaną przez swoją parafię zamieszkania);
  • na konferencji przed chrztem rodzice składają wypełnioną ankietę pobraną z kancelarii oraz przedstawiają metrykę urodzenia dziecka z USC;
  • rodzice mają obowiązek zapewnić dziecku pełne warunki wychowania katolickiego;
  • dziecko powinno mieć jednego lub dwoje rodziców chrzestnych, czyli osoby wyznaczone przez rodziców, które będą mogły uczestniczyć w pełni w obrzędach chrztu oraz będą wspierać rodziców w staraniach o to, by ich dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem;
 
Wymagania stawiane chrzestnym (według kodeksu Prawa Kanonicznego):
  • chrzestny musi spełniać następujące warunki: mieć ukończone 16 lat; być praktykującym katolikiem, który przyjął sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;
  • prowadzić życie zgodne z wiarą (nie może być to być osoba, która żyje w związku niesakramentalnym);
  • być wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
  • nie może być ojcem lub matką przyjmującego chrzest jeśli mieszka poza naszą parafią – przedstawić zaświadczenie wydane przez parafię miejsca zamieszkania, że może pełnić funkcję chrzestnego; (osoby ochrzczone, należące do niekatolickiej wspólnoty chrześcijańskiej mogą pełnić jedynie funkcję świadka chrztu obok chrzestnego katolika);
 
Rzeczy potrzebne do chrztu: BIAŁA SZATA – ozdobna biała chusta, którą dziecko otrzymuje bezpośrednio po chrzcie – symbolizuje, że po chrzcie stało się nowym stworzeniem, oczyszczonym z grzechu i przyoblekło się w Chrystusa; rodzice i chrzestni mają troszczyć się by tę nową godność dziecko zachowało nieskalaną aż po życie wieczne; na szacie może być wypisane imię dziecka oraz data chrztu; ŚWIECA CHRZCIELNA – zapalana po chrzcie na znak, że ochrzczony stał się dzieckiem światłości.

Bierzmowanie

Według zarządzenia księdza Arcybiskupa do sakramentu bierzmowania mogą przystąpić po uprzednim przygotowaniu uczniowie klas I liceum i osoby starsze. Miejscem dwuletniego przygotowania powinna być parafia zamieszkania (nie szkoły, gdyż i tak w czasie przygotowania kandydaci zwykle zmieniają szkołę).
Kandydaci powinni się zgłosić do parafii na początku I klasy szkoły średniej.
Do przyjęcia sakramentu kandydaci przygotowują się poprzez uczestnictwo w ustalonych spotkaniach i życie sakramentalne Kandydaci zobowiązani są do regularnej, comiesięcznej spowiedzi oraz uczestnictwa w nabożeństwach (Msze św., różaniec, roraty, majowe), potwierdzonego wpisem kapłana lub katechety do indeksu bierzmowanego.
Kandydaci, jeżeli nie są ochrzczeni w parafii, w odpowiednim czasie powinni przedłożyć dokument potwierdzający przyjęcie sakramentu chrztu. Kto może i powinien otrzymać sakrament bierzmowania? Każdy ochrzczony jeszcze nie bierzmowany może i powinien otrzymać sakrament bierzmowania. Skoro chrzest, bierzmowanie i Eucharystia stanowią jedność, wierni są zobowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie. Chociaż sakrament chrztu jest ważny i skuteczny bez bierzmowania i Eucharystii, to jednak wtajemniczenie chrześcijańskie pozostaje niedopełnione.

Przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego. Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej.
Przy bierzmowaniu, podobnie jak przy chrzcie, kandydaci powinni poszukiwać pomocy duchowej, wybierając sobie świadka bierzmowania. Zaleca się, żeby był nim ktoś z rodziców chrzestnych, by wyraźnie zaznaczyć jedność obu sakramentów.

Małżeństwo

Małżeństwo sakramentalne powinno być zawierane w kościele parafialnym narzeczonej lubnarzeczonego.

Formalności

Przed przyjęciem sakramentu należy odpowiednio wcześniej ustalić termin ślubu.
Narzeczeni powinni osobiście stawić się w kancelarii parafialnej na mniej niż trzy miesiące przed planowanym ślubem i przedłożyć dokumenty wymagane przez Prawo Kanoniczne i cywilne (tzw. ślub konkordatowy):
1. Świadectwo Chrztu i Bierzmowania
2. Świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego
3. Zaświadczenie z USC do zawarcia małżeństwa ze skutkami cywilnymi

Zawierający ślub poza własną parafią wszystkie formalności związane ze ślubem załatwiają w swoich parafiach, a do naszej kancelarii parafialnej przynoszą licencję na asystowanie przy zawieraniu sakramentu małżeństwa.
Osoby przygotowujące się do sakramentu małżeństwa zobowiązane są do:

  • uczestnictwa w kursie przedmałżeńskim
  • spowiedzi po zgłoszeniu się na zapowiedzi
  • udziału w spotkaniach w Poradni Rodzinnej
  • spowiedzi przed ślubem.

Pogrzeb katolicki

Organizacja pogrzebu katolickiego wiąże się z koniecznością załatwienia dużej liczby formalności. Najważniejszym dokumentem, który należy uzyskać po śmierci osoby jest karta zgonu. Bez tego dokumentu niemożliwe będzie załatwienie pozostałych spraw, począwszy od wyrobienia aktu zgonu. Karta zgonu wydawana jest przez lekarza, który stwierdził zgon. Gdy zgon nastąpi w domu, po wystawieniu karty zgonu przez lekarza można zadzwonić po wybrany zakład pogrzebowy, aby przewiózł ciało do chłodni. Następnie z kartą zgonu, dowodem osobistym zmarłego/ej i ze swoim dowodem osobistym należy udać się do Urzędu Stanu Cywilnego i tam zgłosić zgon oraz odebrać akt zgonu. Może to nastąpić nie później niż trzy dni od śmierci osoby.

Tradycyjny pogrzeb katolicki wymaga złożenia w kancelarii parafialnej następujących dokumentów:

  • akt zgonu otrzymany z Urzędu Stanu Cywilnego bądź kartę zgonu z odpowiednią adnotacją Urzędu Stanu Cywilnego o zarejestrowaniu zgonu;
  • zaświadczenie o udzielenie sakramentu chorych bądź wiatyku, który wystawiany jest w sytuacji, gdy do śmierci doszło w szpitalu lub poza parafią, do której zmarły należał.